SUCCES

Succes is zo betrekkelijk: het is als rook en vervliegt..maar we willen en verlangen er als mens wel naar. Kon ik maar doen, wat ik zo graag wilde, denken we dan: maar om die droom werkelijkheid te doen worden, moet er een opleiding worden gevolgd, of gestudeerd of gerepeteerd en dat betekent heel hard werken. Daarnaast moet je zelf  rotsvast in je doel geloven en heb je een enorme hoeveelheid doorzettingsvermogen nodig. Op de weg naar je doel heb je vele zijwegen, voetangels en klemmen.
Als je in samenwerking met andere mensen je doel wilt bereiken, hangt alles af van de manier en het enthousiasme waarop je hen wilt overtuigen van je plannen. DAT is iets, wat je moeilijk kan uitleggen..want...en nu komt denk ik het meest ongrijpbare van het geheel: alles hangt af van: TIME, PLACE en OPPORTUNITY..Is één van die items niet ideaal, dan klopt het niet meer.
WAAROM werd HARRY POTTER anders zo'n successtory? Het was de juiste tijd, er was in geen tijden meer een soortgelijk toververhaal gepubliceerd..de plaats..was perfect, het hele decor, de trein waar de schrijfster in zat, reed door het landschap van haar verhalen, de gelegenheid: de juiste uitgever was in de gelegenheid het boek uit te geven en het publiek vond de weg naar haar boek. BINGO!!!

Maar het is allemaal heel ongrijpbaar, want waarom word het ene wel, en het andere géén succes?
Zelf ondervond ik dat in 1999, toen ik, als één van de eersten in het onderwijs een half jaar onbetaald verlof nam..wat ik wilde? Een pauze om even op adem te komen, en te bedenken wat ik daarin wilde doen: twee dingen: het afschrijven van mijn script en het aanschaffen van een huiskonijn...

LENTEFRIS

Het was een mooie zachte dag; een dag waarop je mopperige mannen meeneemt om nieuwe kleren te kopen. Zelf blijft je humeur redelijk op peil zolang er niet verteld wordt welke route je met de auto moet nemen en gevraagd wordt of je je chipkaart wel opgeladen hebt. We kunnen zowaar parkeren in de binnenstad en ja, natuurlijk is een uur genoeg om rond te kijken.

We stappen binnen in een ruime kledingzaak, die roept dat ze alle mogelijke overbekende merken hebben: Boss is er zeker bij...meer moet je me niet vragen; o ja: Tommy Hilfiger natuurlijk.
Maar mijn meneer is een nonchalant lekker rommelig type, dat graag over de grond kruipt en het een zalige zorg vindt hoe dat merk heet, als het maar lekker zit. De jongeman in de kledingszaak die ons helpt, ziet er uit alsof ie uit de folder komt. Haren quasi-nonchalant in de gel, overhemd, strak gesneden broek. Geen grammetje teveel zag ik jaloers en een aardige lach. Toch moet hij me bij een steeds ongelukkiger kijkende man wel gelijk geven: nee, de jasjes kunnen niet dicht en nee, de schouders sluiten niet mooi aan, zodat het bovenaan bij de nek gaat wijken en je het ophanglusje ziet zitten. Als ik niet mee was gegaan, had die aardige knul het jasje zo verkocht en meegegeven. Na nog een zaak bezocht te hebben gaan we met 2 overhemden, 2 broeken en een jasje de deur uit. Nou, ben je nu tevreden schat? mompelt hij en ja, dat ben ik, want hij ziet er in die nieuwe kleren weer lentefris uit!

WHERE DO I BEGIN

Meerdere malen denken wij in ons leven aan wat we graag zouden willen verwezenlijken. Niet voor niets liggen in de boekenwinkels het ene na het andere boek over: In een paar stappen gelukkig worden, Wat is geluk, hoe word ik beroemd, wat wil ik bereiken..Half Nederland zit aan de buis gekluisterd bij programma's als So you wanna be a popstar, So you think you can dance, The X-factor..Engelstalige titels over het willen bereiken van een droom. Niet eerder kwamen uit alle hoeken en gaten van ons land zoveel minder als waanzinnig getalenteerde mensen opdagen. Ik moet eerlijk bekennen dat sommige programma's heel boeiend zijn..Hoe ontwikkelt een verlegen onopvallende persoon met een verbluffend stemgeluid zich in no-time tot een boven de massa uitstekende mooi gestyld idool..Maar het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen en daar gaan heel wat tranen aan vooraf.
Toen ik zelf als kind op de basisschool zat, keek ik vaak met weemoed naar de kinderen die met een soort flair in de klasse toneelstukken speelden..Wat bewonderde je die kinderen, wat wilde je graag in hun schoenen staan, maar als er door de leerkracht gevraagd werd wie er wilden meedoen, trok een loden gewicht je arm naar beneden en ging je maag als vanzelf in de knoop. Nee, je durfde niet, nee, als ze eens om je zouden lachen als je een fout maakte. De droom om iets te kunnen betekenen zodat ze je zouden waarderen om wat je kon. Ach ik was al dolgelukkig, toen het broertje van Herman Brood een arm om me heen sloeg en me vroeg, wie me zo had gepest en dat hij die boosdoener wel in elkaar zou slaan: een wereldwonder.
Maar toen ging mijn kinderbrein al werken..

MYSTERIE

Het leven zal altijd een mysterie blijven en dat is gelukkig maar goed ook.

Zo blijf je je altijd verwonderen, ergeren, maar ook verheugen over alles wat er om je heen gebeurt. Het leven kan heel simpel zijn, zei iemand me eens en oh ik wilde dat ik dat ook kon zeggen, maar als je goed luistert en je hoort de verhalen van je vrienden en familie dan blijkt dat echt niet het geval te zijn. Het leven kan een complete worstelpartij zijn, en daar kan je sterker uit te voorschijn komen, mits je ook wat geluk hebt.

"Zonder geluk vaart niemand wel", was de lijfspreuk van mijn vader en zo heb ik dat ook altijd ervaren.

LEEF DE DROOM heb ik mijn blog genoemd. Het is geen kant en klaar pakket waarmee je succes zal hebben..het zijn wel levensverhalen die ik zelf heb beleefd en waardoor mij na verloop van tijd duidelijker werd hoe je op een bepaalde manier met het leven om kan gaan, met vallen en opstaan. Nee, hier vind je geen expert, maar misschien herken je jezelf in de vertellingen en kan je er je voordeel mee doen. Het meest hoop ik dat je er plezier van zal hebben en op z'n minst een keer zal glimlachen..en DAT is heel gezond!!