Maar mijn meneer is een nonchalant lekker rommelig type, dat graag over de grond kruipt en het een zalige zorg vindt hoe dat merk heet, als het maar lekker zit. De jongeman in de kledingszaak die ons helpt, ziet er uit alsof ie uit de folder komt. Haren quasi-nonchalant in de gel, overhemd, strak gesneden broek. Geen grammetje teveel zag ik jaloers en een aardige lach. Toch moet hij me bij een steeds ongelukkiger kijkende man wel gelijk geven: nee, de jasjes kunnen niet dicht en nee, de schouders sluiten niet mooi aan, zodat het bovenaan bij de nek gaat wijken en je het ophanglusje ziet zitten. Als ik niet mee was gegaan, had die aardige knul het jasje zo verkocht en meegegeven. Na nog een zaak bezocht te hebben gaan we met 2 overhemden, 2 broeken en een jasje de deur uit. Nou, ben je nu tevreden schat? mompelt hij en ja, dat ben ik, want hij ziet er in die nieuwe kleren weer lentefris uit!
