vrijdag 17 december 2010

TRIEST NIEUWS VOOR FANS

Woensdagavond j.l is  filmregisseur Blake Edwards, (de echtgenoot van Julie Andrews)  overleden in een ziekenhuis in Santa Monica, waar hij al twee weken lag. Hij overleed aan de gevolgen van een longontsteking. Blake was al een tijdlang gebonden aan een rolstoel vanwege knieproblemen. Behandelingen hadden hem helaas niet geholpen.

Door de correspondentie met een Amerikaanse fan ben ik het leven van Julie Andrews opnieuw gaan volgen waardoor een dergelijk bericht me nu eerder opviel.
Julie is 75 jaar en na een mislukte operatie aan haar stembanden, waarbij deze ernstig beschadigd raakten, verloor zij een groot deel van haar stem. De lage octaven-reeks werd nog gehaald, maar de stem van weleer zou ze nooit terugkrijgen. Dat maakte haar niet permanent depressief, maar ze herpakte zich en besloot voortaan haar leven te wijden aan het schrijven van kinderboeken. En zie: Ook dat werd een succes, vooral, toen ze dit samen met haar dochter Emma ging doen. Op het moment liggen er al verschillende bestsellers van hen op de plank. Julie is een voorbeeld van enorme positiviteit. Ik bewonder dat heel erg en neem me voor me ook meer zo op te gaan stellen. Of dat zal lukken? Ik hoop het echt!

AFSCHEID NEMEN

Wanneer moet je afscheid nemen van je werk, als je als vrijwilliger werkt en dat al jarenlang...Daar kan je een hele boom over opzetten. Ben kreeg een afscheidsmiddag aangeboden door de direktie van het Historische Centrum waar hij jarenlang met veel plezier duizenden foto's had gescand en beschreven. Aangezien hij ongelovelijk veel van Zwolle weet door interesse en ervaring, kan hij veel leuke anekdotes of wetenswaardigeden over Zwolse foto's te vertellen.  Het was een geweldige middag, waarbij veel mensen het slechte weer getrotseerd hadden om bij hem te komen: heel lief allemaal!
Ben's beste collega en nu inmiddels dierbare vriendin kwam uit het hoge Noorden en gaf een spetterende power-point-presentatie, met droge humor en mooie foto's, onder anderen ook over onze huisdieren en de muis, die ons had lastiggevallen in een tijd dat gemorste speculaas-kruimels bijkbaar genoeg waren om een muis in leven te houden. Dat werd in de nacht gefilmd met de web-cam...want: dat was immers interessant voor de wetenschap!

Hoe nu verder, na zo'n mooi afscheid? Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Ben mag binnenwandelen wanneer hij maar wil. Dat geeft troost EN bezigheid...en DAT blijft goed voor de mens.