maandag 29 maart 2010

WHERE DO I BEGIN

Meerdere malen denken wij in ons leven aan wat we graag zouden willen verwezenlijken. Niet voor niets liggen in de boekenwinkels het ene na het andere boek over: In een paar stappen gelukkig worden, Wat is geluk, hoe word ik beroemd, wat wil ik bereiken..Half Nederland zit aan de buis gekluisterd bij programma's als So you wanna be a popstar, So you think you can dance, The X-factor..Engelstalige titels over het willen bereiken van een droom. Niet eerder kwamen uit alle hoeken en gaten van ons land zoveel minder als waanzinnig getalenteerde mensen opdagen. Ik moet eerlijk bekennen dat sommige programma's heel boeiend zijn..Hoe ontwikkelt een verlegen onopvallende persoon met een verbluffend stemgeluid zich in no-time tot een boven de massa uitstekende mooi gestyld idool..Maar het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen en daar gaan heel wat tranen aan vooraf.
Toen ik zelf als kind op de basisschool zat, keek ik vaak met weemoed naar de kinderen die met een soort flair in de klasse toneelstukken speelden..Wat bewonderde je die kinderen, wat wilde je graag in hun schoenen staan, maar als er door de leerkracht gevraagd werd wie er wilden meedoen, trok een loden gewicht je arm naar beneden en ging je maag als vanzelf in de knoop. Nee, je durfde niet, nee, als ze eens om je zouden lachen als je een fout maakte. De droom om iets te kunnen betekenen zodat ze je zouden waarderen om wat je kon. Ach ik was al dolgelukkig, toen het broertje van Herman Brood een arm om me heen sloeg en me vroeg, wie me zo had gepest en dat hij die boosdoener wel in elkaar zou slaan: een wereldwonder.
Maar toen ging mijn kinderbrein al werken..

1 opmerking: